W artykule dotyczącym przyszłości wspominałem, że jedną z wielu pożądanych umiejętności w przyszłości będzie programowanie. Co ciekawe i jednocześnie ważne, Ministerstwo Cyfryzacji poinformowało, że od 1 września 2017 r., programowanie będzie stałym elementem kształcenia od klasy pierwszej szkoły podstawowej. Do pilotażowego programu zgłosiło się w 2016r. prawie 1600 szkół z całej Polski (więcej informacji tu). Jak wyjdzie to w praktyce, zobaczymy.
W dzisiejszym wpisie chciałbym wyjaśnić, czym to programowanie jest, dlaczego ma pozytywny wpływ na rozwój dziecka i czy programiści mogą liczyć w przyszłości na pewne zatrudnienie i godziwy zarobek.
Co to jest programowanie?
Definicja Wikipedii mówi, że programowanie jest to proces projektowania, tworzenia, testowania i utrzymywania kodu źródłowego programów komputerowych. Kod źródłowy pisany jest w określonym języku programowania, z użyciem określonych reguł. Innymi słowy programowanie jest informatycznym podejściem do rozwiązywania problemów z różnych dziedzin poprzez a) określenie problemu i celu, b) znalezienie i opracowanie rozwiązania, c) zaprogramowanie rozwiązania, d) testowanie. Najprościej mówiąc jest to po prostu tworzenie gier, aplikacji lub systemów.
Zalety programowania.
Programowanie wspiera kształcenie takich umiejętności, jak logiczne i kreatywne myślenie czy umiejętności analityczne. Programowanie poprawia organizację pracy, buduje kompetencje niezbędne do pracy w zespole i przyczynia się do efektywnej realizacji projektów. Mówi się, że język programowania staje się trzecim podstawowym językiem (oprócz języka ojczystego i jednego języka obcego), którego podstawy powinien znać każdy, by zrozumieć otaczający świat i zmieniające się warunki.
Dlaczego nauka programowania wśród dzieci jest ważna i warto byłoby rozważyć pomysł wdrożenia tej dziedziny nauki do programu edukacyjnego dziecka?
Po pierwsze za kilka lub kilkanaście lat, w nowoczesnym społeczeństwie brak wiedzy o zasadach funkcjonowania komputerów i różnych podstawowych aplikacji, będzie traktowane jako forma analfabetyzmu,
Po drugie, programowanie ucząc kreatywności i wspierając rozwój intelektualny dziecka, może przyczynić się do znalezienia w przyszłości solidnej pracy, w różnych niekoniecznie związanych z informatyką dziedzinach,
Po trzecie, tak jak wspominałem w tym wpisie , szacuje się, że na świecie wzrośnie liczba freelancerów, co jest naturalnym przejawem nowoczesnego spojrzenia na pracę ludzi urodzonych po 2000 roku, oraz rozpowszechni się zdalny sposób pracowania. Umiejętność programowania umożliwia taki styl pracy,
Po czwarte, tworzenie nowoczesnego oprogramowania przyczynia się do poprawy jakości życia nie tylko w skali mikro ale również może się przyczynić do wzrostu innowacyjności całej gospodarki.
Po piąte, umiejętność programowania daje możliwość przekładania wszelkich pomysłów dziecka na język informatyczny, tworząc tym samym aplikacje lub gry o których świat być może jeszcze nie słyszał,
Po szóste, umiejętność programowania, wobec rozwoju technologii, da podwaliny do wykonywania zawodów, o których dzisiaj jeszcze nie słyszymy.
Jakie są perspektywy bycia programistą?
Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że polscy programiści należą do światowej czołówki w tej dziedzinie. W 2014r. programiści Politechniki Poznańskiej zostali mistrzami świata w kodowaniu, pokonując reprezentantów 90 krajów. Mamy więc to szczęście, że możemy uczyć się od najlepszych, tu na miejscu, w naszym pięknym kraju.
Opierając się na statystykach z 2016r. największego serwisu społecznościowego z którego korzystają programiści z całego świata w celu znalezienia odpowiedzi na ich problemy, tj. Stackoverflow, na świecie działa obecnie 15 milionów profesjonalnych programistów. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego przewiduje, że do 2025 roku programiści będą najbardziej poszukiwaną grupą spośród zawodów technicznych. Co ciekawe 93% programistów stanowią mężczyźni.
Jeśli chodzi o zarobki doświadczonych programistów w Polsce, według statystyk średnio rocznie zarabiają nawet 35 tys. dolarów, a więc miesięcznie ok. 12 tys. złotych.
Jak zacząć?
Optymalny wiek, w którym dziecko może rozpocząć naukę programowania to 8-10 lat, choć są i tacy, którzy zaczynają od 6 roku życia. Najlepszym rozwiązaniem dla najmłodszych jest poznanie bardzo przyjaznego, łatwego i intuicyjnego w użyciu programu „Scratch”. Działa on na zasadzie składania pewnych gotowych elementów w całość, co w rezultacie pozwala zbudować proste animacje lub gry. Podczas nauki programu dzieci poznają takie zagadnienia jak algorytm, pętla, program itp.
Innymi sposobami i okazjami na zaznajomienie się z tematem programowania są m.in.
Warsztaty:
- Devoxx4kids – bezpłatne jednodniowe warsztaty organizowane w Poznaniu, Radomsku i Wrocławiu (6 zajęć po 50 minut), dla dzieci w wieku 6-14 lat,
- Akademia programowania – kursy organizowane w Warszawie i Krakowie dla dzieci w wieku 5-17 lat,
- Kids code fun – kursy organizowane w Warszawie i Poznaniu, wykorzystujące głównie język programowania Scratch,
- Akademia młodego hakera – szereg kursów z zakresu tworzenia gier komputerowych, programowania, warsztaty z Minecrafta,
- Giganci programowania – kursy organizowane w Warszawie, Poznaniu i Trójmieście.
Jestem strasznie ciekaw, czy Wasze dzieci uczą się programowania. Jeśli tak, byłbym wdzięczny za podzielenie się swoją opinią w komentarzu. W jakiej formie się uczy, jaki ma to wpływ na jego rozwój, jakie są Wasze odczucia? Ja muszę przyznać, że temat zainteresował mnie bardzo i z pewnością podejmę próby zaciekawienia nim swojego szkraba. Póki co, jest jeszcze za młody :).
Fot. pixabay
